Spis treści
- Czym jest zdolność prawna?
- Czym jest zdolność do czynności prawnych?
- Główne różnice między obiema zdolnościami
- Pełna zdolność do czynności prawnych
- Ograniczona zdolność do czynności prawnych
- Brak zdolności do czynności prawnych
- Ubezwłasnowolnienie całkowite i częściowe
- Znaczenie w branży transportowej
- Przykłady praktyczne z życia gospodarczego
- Podsumowanie praktyczne
- Spis źródeł
- Hashtagi
Czym jest zdolność prawna?
Zdolność prawna to zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków w prawie cywilnym. Jest to fundamentalna cecha prawna nadawana przez ustawodawcę, która pozwala danemu podmiotowi uczestniczyć w stosunkach prawnych jako strona uprawniona lub zobowiązana. Zgodnie z art. 8 § 1 Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2025 r. poz. 1071): "Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną." Oznacza to, że każda osoba fizyczna, niezależnie od wieku, stanu zdrowia czy sytuacji życiowej, może być właścicielem rzeczy, spadkobiercą, dłużnikiem, wierzycielem czy stroną umowy.
Kluczowym aspektem zdolności prawnej jest jej uniwersalność i równość – przysługuje ona wszystkim ludziom w równym zakresie od momentu urodzenia aż do śmierci. Nie można się jej dobrowolnie zrzec, nie można jej ograniczyć umową ani utracić przez własne działania (z wyjątkiem śmierci lub uznania za zmarłego). Zdolność prawna jest przypisana osobie jako takiej, nie zaś jej zdolnościom umysłowym, fizycznym czy majątkowym. Nawet noworodek, osoba nieprzytomna czy całkowicie ubezwłasnowolniona zachowuje pełną zdolność prawną.
Nabycie zdolności prawnej
Osoby fizyczne nabywają zdolność prawną z chwilą urodzenia. Aby dziecko nabyło zdolność prawną, muszą zostać spełnione dwa warunki łącznie:
- Urodzenie dziecka – całkowite wydalenie lub wydobycie z organizmu matki.
- Urodzenie żywe – dziecko musi wykazywać oznaki życia po urodzeniu (oddech, bicie serca, tętnienie pępowiny, ruchy mięśni).
Zgodnie z art. 9 Kodeksu cywilnego w razie urodzenia się dziecka domniemywa się, że przyszło ono na świat żywe. Domniemanie to ma istotne znaczenie praktyczne – w przypadku sporów to strona kwestionująca żywe urodzenie musi przedstawić dowody przeciwne.
Utrata zdolności prawnej
Zdolność prawną można utracić wyłącznie na dwa sposoby:
- Śmierć naturalna – potwierdzona aktem zgonu.
- Uznanie za zmarłego – orzeczenie sądu na podstawie art. 29-32 Kodeksu cywilnego, gdy śmierć nie może być stwierdzona, ale istnieją przesłanki do jej domniemania.
Czym jest zdolność do czynności prawnych?
Zdolność do czynności prawnych to zdolność do dokonywania we własnym imieniu czynności prawnych, czyli zdolność do samodzielnego nabywania praw i zaciągania zobowiązań poprzez własne świadome działania. Zgodnie z art. 11 Kodeksu cywilnego: "Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności." W przeciwieństwie do zdolności prawnej, zdolność do czynności prawnych jest stopniowalna – można mieć pełną zdolność, ograniczoną zdolność lub w ogóle jej nie posiadać.
Zdolność do czynności prawnych określa możliwość samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej poprzez składanie oświadczeń woli. Osoba posiadająca tę zdolność może samodzielnie zawierać umowy kupna-sprzedaży, najmu, przewozu, kredytu, pożyczki, darowizny oraz dokonywać innych czynności prawnych powodujących ustanowienie, zmianę lub zniesienie stosunku prawnego. Kluczowe jest, że do skutecznego dokonania czynności prawnej wymagane jest nie tylko posiadanie zdolności prawnej, ale również zdolności do czynności prawnych.
Stopniowalność zdolności do czynności prawnych
Przepisy Kodeksu cywilnego wyróżniają trzy kategorie zdolności do czynności prawnych:
- Pełna zdolność do czynności prawnych – przysługuje osobom pełnoletnim (po ukończeniu 18 lat) oraz małoletnim, którzy zawarli związek małżeński.
- Ograniczona zdolność do czynności prawnych – przysługuje małoletnim po ukończeniu 13 lat oraz osobom częściowo ubezwłasnowolnionym.
- Brak zdolności do czynności prawnych – dotyczy osób, które nie ukończyły 13 lat oraz osób całkowicie ubezwłasnowolnionych.
Główne różnice między obiema zdolnościami
Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych to dwa odrębne pojęcia prawne, które różnią się fundamentalnie pod wieloma względami. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Charakter prawny
- Zdolność prawna – określa status prawny podmiotu, możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków (mieć prawo).
- Zdolność do czynności prawnych – określa zdolność do działania, możliwość samodzielnego nabywania praw i zaciągania zobowiązań (działać w prawie).
Zakres podmiotowy
- Zdolność prawna – przysługuje każdemu człowiekowi od urodzenia do śmierci bez wyjątku.
- Zdolność do czynności prawnych – nie wszystkie osoby fizyczne ją posiadają (małoletni poniżej 13 lat, osoby ubezwłasnowolnione całkowicie nie mają tej zdolności).
Stopniowalność
- Zdolność prawna – niestopniowalna, albo się ją ma w pełnym zakresie, albo się jej nie ma.
- Zdolność do czynności prawnych – stopniowalna, można ją mieć w pełnym zakresie, w zakresie ograniczonym lub wcale jej nie posiadać.
Możliwość zrzeczenia się lub ograniczenia
- Zdolność prawna – nie można się jej zrzec ani jej ograniczyć umową lub oświadczeniem woli.
- Zdolność do czynności prawnych – może być ograniczona przez sąd w drodze ubezwłasnowolnienia (całkowitego lub częściowego).
Moment nabycia
- Zdolność prawna – nabywa się automatycznie z chwilą urodzenia.
- Zdolność do czynności prawnych – nabywa się stopniowo (ograniczona po ukończeniu 13 lat, pełna po ukończeniu 18 lat).
Pełna zdolność do czynności prawnych
Pełna zdolność do czynności prawnych to najszerszy zakres uprawnień do samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej. Osoby posiadające pełną zdolność do czynności prawnych mogą samodzielnie dokonywać wszelkich czynności prawnych przewidzianych przez prawo, bez konieczności uzyskiwania zgody przedstawicieli ustawowych czy kuratorów.
Kto posiada pełną zdolność do czynności prawnych?
Zgodnie z art. 11 Kodeksu cywilnego pełną zdolność do czynności prawnych posiadają:
- Osoby pełnoletnie – osoby, które ukończyły 18 lat i nie zostały ubezwłasnowolnione.
- Małoletni, którzy zawarli związek małżeński – przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność (art. 10 § 2 Kodeksu cywilnego), a tym samym pełną zdolność do czynności prawnych.
Istotne jest, że zawarcie małżeństwa przez małoletnią kobietę (za zgodą sądu opiekuńczego po ukończeniu 16 lat) powoduje nabycie pełnej zdolności do czynności prawnych. Pełnoletności tej nie traci się nawet w przypadku unieważnienia małżeństwa.
Zakres uprawnień
Osoba posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych może samodzielnie:
- Zawierać wszelkie umowy cywilnoprawne (kupna-sprzedaży, najmu, przewozu, kredytu, pożyczki).
- Rozporządzać swoim majątkiem (sprzedawać, kupować, darowywać nieruchomości i rzeczy ruchome).
- Zakładać i prowadzić działalność gospodarczą.
- Zaciągać zobowiązania finansowe.
- Zawierać związki małżeńskie.
- Składać oświadczenia woli o charakterze osobistym (np. testament).
- Występować samodzielnie w postępowaniach sądowych i administracyjnych.
Ograniczona zdolność do czynności prawnych
Ograniczona zdolność do czynności prawnych to pośrednia kategoria między brakiem zdolności a pełną zdolnością. Osoby posiadające ograniczoną zdolność do czynności prawnych mogą dokonywać niektórych czynności prawnych samodzielnie, ale do innych wymagają zgody przedstawiciela ustawowego lub kuratora.
Kto posiada ograniczoną zdolność do czynności prawnych?
Zgodnie z art. 15 i 16 Kodeksu cywilnego ograniczoną zdolność do czynności prawnych posiadają:
- Małoletni, którzy ukończyli 13 lat – osoby w wieku od 13 do 18 lat (z wyjątkiem osób, które zawarły małżeństwo).
- Osoby ubezwłasnowolnione częściowo – osoby pełnoletnie, które wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego lub innego rodzaju zaburzeń psychicznych potrzebują pomocy do prowadzenia swoich spraw, ale ich stan nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego.
Zasada zgody przedstawiciela ustawowego
Zgodnie z art. 17 Kodeksu cywilnego do ważności czynności prawnej dokonanej przez osobę, która ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego. Zgoda ta może być wyrażona:
- Przed dokonaniem czynności prawnej – zgoda uprzednia (zezwolenie).
- Po dokonaniu czynności prawnej – zgoda następcza (potwierdzenie).
Jednostronne czynności prawne dokonane przez osobę z ograniczoną zdolnością do czynności prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela są nieważne. W przypadku umów (czynności dwustronnych) ważność zależy od potwierdzenia umowy przez przedstawiciela ustawowego.
Wyjątki – czynności dokonywane samodzielnie
Osoby z ograniczoną zdolnością do czynności prawnych mogą bez zgody przedstawiciela ustawowego (art. 20 i 21 Kodeksu cywilnego):
- Zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego – np. zakup produktów spożywczych, biletów komunikacji miejskiej, artykułów szkolnych.
- Rozporządzać swoim zarobkiem – z tym, że sąd opiekuńczy może z ważnych powodów ograniczyć to uprawnienie.
- Rozporządzać przedmiotami majątkowymi oddanymi przez przedstawiciela ustawowego do swobodnego użytku – np. kieszonkowe, telefon komórkowy.
- Nawiązywać stosunek pracy i dokonywać czynności prawnych w ramach tego stosunku – małoletni po ukończeniu 16 lat może zawrzeć umowę o pracę bez zgody przedstawiciela ustawowego.
Brak zdolności do czynności prawnych
Brak zdolności do czynności prawnych oznacza, że dana osoba nie może w ogóle dokonywać skutecznych czynności prawnych we własnym imieniu. Wszelkie czynności prawne w jej imieniu dokonują przedstawiciele ustawowi lub opiekunowie prawni.
Kto nie posiada zdolności do czynności prawnych?
Zgodnie z art. 12 i 13 Kodeksu cywilnego zdolności do czynności prawnych nie mają:
- Osoby, które nie ukończyły 13 lat – małoletni poniżej 13 roku życia.
- Osoby ubezwłasnowolnione całkowicie – osoby, które wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego lub innego rodzaju zaburzeń psychicznych nie są w stanie kierować swoim postępowaniem.
Skutki braku zdolności do czynności prawnych
Osoby niemające zdolności do czynności prawnych:
- Nie mogą samodzielnie zawierać żadnych umów – wszelkie czynności prawne w ich imieniu dokonują przedstawiciele ustawowi (rodzice, opiekunowie prawni).
- Nie mogą składać oświadczeń woli o skutkach prawnych.
- Nie mogą samodzielnie rozporządzać majątkiem.
- Nie mogą być stroną postępowania sądowego lub administracyjnego – występują przez swoich przedstawicieli.
Wyjątkowo osoby niemające zdolności do czynności prawnych mogą samodzielnie zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego (art. 14 Kodeksu cywilnego), pod warunkiem że umowy te są wykonywane przy ich zawarciu i nie pociągają za sobą rażącego pokrzywdzenia.
Ubezwłasnowolnienie całkowite i częściowe
Ubezwłasnowolnienie to instytucja prawa cywilnego polegająca na pozbawieniu lub ograniczeniu zdolności do czynności prawnych osoby fizycznej w celu ochrony jej interesów życiowych i majątkowych. Ubezwłasnowolnienie nie wpływa na zdolność prawną – osoba ubezwłasnowolniona nadal pozostaje podmiotem praw i obowiązków, ale traci możliwość samodzielnego nimi rozporządzania.
Ubezwłasnowolnienie całkowite
Zgodnie z art. 13 § 1 Kodeksu cywilnego osoba, która ukończyła 13 lat, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swoim postępowaniem. Przesłanki ubezwłasnowolnienia całkowitego:
- Przesłanka wieku – osoba musi mieć ukończone 13 lat.
- Przesłanka zdrowotna – choroba psychiczna, niedorozwój umysłowy, zaburzenia psychiczne, pijaństwo, narkomania.
- Przesłanka funkcjonalna – brak zdolności do kierowania swoim postępowaniem.
Skutki ubezwłasnowolnienia całkowitego – osoba ubezwłasnowolniona całkowicie zostaje całkowicie pozbawiona zdolności do czynności prawnych, co oznacza, że znajduje się w sytuacji prawnej podobnej do osoby, która nie ukończyła 13 lat. Dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie ustanawia się opiekę prawną.
Ubezwłasnowolnienie częściowe
Zgodnie z art. 16 § 1 Kodeksu cywilnego osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw, a stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego. Przesłanki ubezwłasnowolnienia częściowego:
- Przesłanka wieku – osoba musi być pełnoletnia.
- Przesłanka zdrowotna – choroba psychiczna, niedorozwój umysłowy, zaburzenia psychiczne, pijaństwo, narkomania.
- Przesłanka funkcjonalna – potrzeba pomocy w prowadzeniu spraw, ale nie brak zdolności do kierowania postępowaniem.
- Przesłanka proporcjonalności – stan osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego.
Skutki ubezwłasnowolnienia częściowego – osoba ubezwłasnowolniona częściowo ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych, co oznacza sytuację prawną analogiczną do małoletniego, który ukończył 13 lat. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę.
Procedura ubezwłasnowolnienia
Ubezwłasnowolnienie następuje wyłącznie na podstawie orzeczenia sądu okręgowego, w okręgu którego zamieszkuje osoba, której dotyczy wniosek. Postępowanie o ubezwłasnowolnienie prowadzone jest zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego (art. 544-560) i wymaga:
- Złożenia wniosku przez osobę uprawnioną (małżonek, krewny w linii prostej, rodzeństwo, prokurator, organ właściwy w sprawach opieki).
- Przeprowadzenia postępowania dowodowego, w tym badania psychiatrycznego lub psychologicznego osoby, której dotyczy wniosek.
- Wysłuchania osoby, której dotyczy wniosek, o ile pozwala na to jej stan zdrowia.
- Wydania orzeczenia przez sąd – postanowienia o ubezwłasnowolnieniu całkowitym lub częściowym albo o oddaleniu wniosku.
Znaczenie w branży transportowej
W branży transportowej rozróżnienie między zdolnością prawną a zdolnością do czynności prawnych ma kluczowe znaczenie praktyczne dla zawierania umów przewozu, spedycji, ubezpieczenia oraz leasingu pojazdów. Przedsiębiorca transportowy musi weryfikować, czy jego kontrahent może samodzielnie zawrzeć umowę, czy też wymaga zgody przedstawiciela ustawowego lub kuratora.
Zawieranie umów przewozu
Aby być stroną umowy przewozu, wystarczy posiadać zdolność prawną – zatem nawet małoletnie dziecko może być nadawcą lub odbiorcą przesyłki (np. dziecko dziedziczące firmę transportową po zmarłym rodzicu). Jednak do samodzielnego zawarcia umowy przewozu wymagana jest zdolność do czynności prawnych. Konsekwencje praktyczne:
- Osoba pełnoletnia prowadząca firmę transportową może samodzielnie zawierać umowy z każdym kontrahentem.
- Małoletni w wieku 13-18 lat może zawrzeć umowę przewozu za zgodą przedstawiciela ustawowego (rodzica, opiekuna).
- Małoletni poniżej 13 lat nie może samodzielnie zawrzeć umowy przewozu – w jego imieniu działają przedstawiciele ustawowi.
- Osoba ubezwłasnowolniona całkowicie nie może samodzielnie zawrzeć umowy – działa za nią opiekun prawny.
- Osoba ubezwłasnowolniona częściowo może zawrzeć umowę za zgodą kuratora.
Weryfikacja kontrahentów
Przed zawarciem umowy transportowej przedsiębiorca powinien zweryfikować zdolność kontrahenta do dokonywania czynności prawnych:
- Dla osób fizycznych – sprawdzić wiek na podstawie dowodu osobistego (czy ukończyły 18 lat).
- Dla osób w wieku 13-18 lat – wymagać zgody przedstawiciela ustawowego w formie pisemnej.
- Dla osób ubezwłasnowolnionych – wymagać zgody opiekuna lub kuratora oraz dokumentu potwierdzającego ustanowienie opieki/kurateli.
- Dla spółek – sprawdzić aktualny odpis z KRS lub CEIDG potwierdzający, że firma nie jest w likwidacji i że osoby reprezentujące mają odpowiednie umocowanie.
Konsekwencje naruszenia zasad
Zawarcie umowy z osobą niemającą zdolności do czynności prawnych lub z osobą z ograniczoną zdolnością bez zgody przedstawiciela może prowadzić do:
- Nieważności czynności prawnej – umowa nie wywołuje skutków prawnych.
- Braku możliwości egzekucji zobowiązań – sąd oddali powództwo o zapłatę lub wykonanie umowy.
- Konieczności zwrotu świadczeń – strony muszą zwrócić sobie nawzajem to, co otrzymały na podstawie nieważnej umowy.
- Strat finansowych – wydatki poniesione na wykonanie nieważnej umowy nie będą mogły być odzyskane.
Przykłady praktyczne z życia gospodarczego
Przykład 1 – Małoletni spadkobierca firmy transportowej
Jan (15 lat) odziedziczył po zmarłym ojcu jednoosobową firmę transportową wraz z flotą 10 samochodów ciężarowych. Jan posiada pełną zdolność prawną, co oznacza, że jest właścicielem firmy i pojazdów. Jednak Jan ma tylko ograniczoną zdolność do czynności prawnych, co oznacza, że:
- Nie może samodzielnie sprzedać firmy ani pojazdów – potrzebna jest zgoda matki (przedstawiciela ustawowego).
- Nie może samodzielnie zawierać umów przewozu z klientami – potrzebna jest zgoda matki.
- Nie może samodzielnie zaciągać kredytów ani pożyczek na rozwój firmy.
- Może rozporządzać swoim zarobkiem z firmy (po ukończeniu 13 lat), chyba że sąd opiekuńczy postanowi inaczej.
Przykład 2 – Osoba ubezwłasnowolniona częściowo
Pani Anna (45 lat) została ubezwłasnowolniona częściowo z powodu uzależnienia od alkoholu. Pani Anna prowadzi firmę spedycyjną. Skutki ubezwłasnowolnienia:
- Pani Anna nadal posiada pełną zdolność prawną – jest właścicielką firmy i może być stroną umów.
- Pani Anna ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych – do zawierania umów spedycyjnych potrzebuje zgody kuratora.
- Kurator musi zatwierdzać wszystkie istotne decyzje biznesowe – zakup nowych pojazdów, zaciąganie kredytów, sprzedaż majątku firmy.
- Pani Anna może samodzielnie dokonywać drobnych czynności związanych z prowadzeniem firmy (np. zakup artykułów biurowych).
Przykład 3 – Małoletni kierowca
Tomek (17 lat) ukończył kurs na prawo jazdy kategorii C i chce podjąć pracę jako kierowca samochodu ciężarowego w firmie transportowej. Tomek:
- Ma zdolność prawną – może być pracownikiem i może posiadać prawa wynikające z umowy o pracę.
- Ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych – do zawarcia umowy o pracę po ukończeniu 16 lat nie potrzebuje zgody rodziców (art. 22 Kodeksu cywilnego).
- Może samodzielnie rozporządzać swoim zarobkiem – nie potrzebuje zgody rodziców na wydatkowanie wynagrodzenia.
- Może dokonywać czynności prawnych w ramach stosunku pracy bez zgody rodziców.
Podsumowanie praktyczne
Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych to fundamentalne kategorie prawa cywilnego, które determinują możliwość uczestnictwa w obrocie gospodarczym. Choć pojęcia te są często mylone, odnoszą się do zupełnie odmiennych aspektów podmiotowości prawnej. Zrozumienie różnic między nimi oraz znajomość zasad ich nabywania, zakresu i utraty to niezbędna wiedza dla każdego przedsiębiorcy transportowego, spedytora i właściciela firmy logistycznej.
Kluczowe wnioski
- Zdolność prawna to możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków (mieć prawo), podczas gdy zdolność do czynności prawnych to możliwość samodzielnego nabywania praw i zaciągania zobowiązań (działać w prawie).
- Każdy człowiek od urodzenia do śmierci posiada pełną zdolność prawną, ale nie każdy posiada zdolność do czynności prawnych.
- Zdolność do czynności prawnych jest stopniowalna – można mieć pełną zdolność, ograniczoną zdolność lub w ogóle jej nie posiadać.
- Małoletni poniżej 13 lat i osoby ubezwłasnowolnione całkowicie nie mają zdolności do czynności prawnych.
- Małoletni w wieku 13-18 lat i osoby ubezwłasnowolnione częściowo mają ograniczoną zdolność do czynności prawnych – do większości czynności potrzebują zgody przedstawiciela ustawowego lub kuratora.
- Zawarcie umowy z osobą niemającą zdolności do czynności prawnych lub z osobą z ograniczoną zdolnością bez wymaganej zgody może skutkować nieważnością umowy.
Praktyczne wskazówki dla przedsiębiorców transportowych
- Przed zawarciem umowy transportowej, spedycyjnej lub ubezpieczeniowej zawsze weryfikuj zdolność kontrahenta do czynności prawnych – sprawdź wiek, brak ubezwłasnowolnienia oraz uprawnienia przedstawicieli.
- W przypadku kontrahentów małoletnich (13-18 lat) wymagaj pisemnej zgody przedstawiciela ustawowego załączonej do umowy.
- Dla osób ubezwłasnowolnionych częściowo żądaj dokumentu potwierdzającego ustanowienie kurateli oraz zgody kuratora na zawarcie umowy.
- Zachowuj dokumenty potwierdzające zdolność kontrahentów – dowody osobiste, akty urodzenia, postanowienia sądu o ustanowieniu opieki/kurateli.
- W umowach wysokowartościowych (np. leasing floty pojazdów, umowy ramowe) rozważ zamieszczenie klauzuli o posiadaniu zdolności do czynności prawnych przez kontrahenta.
- Pamiętaj, że nawet jeśli kontrahent nie ma zdolności do czynności prawnych, nadal może być właścicielem majątku (np. małoletni właściciel odziedziczonego samochodu ciężarowego).
- W razie wątpliwości co do zdolności kontrahenta do czynności prawnych skonsultuj się z prawnikiem przed zawarciem umowy – unikniesz ryzyka nieważności transakcji.
Spis źródeł
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2025 r. poz. 1071).
- Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2023 r. poz. 2809).
- Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2024 r. poz. 1568).
- Publikacje naukowe: A. Olejniczak (red.), „Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna", Wydawnictwo C.H. Beck 2024.
- M. Safjan, „System Prawa Prywatnego. Tom 1. Prawo cywilne – część ogólna", Wydawnictwo C.H. Beck 2023.
- J. Gudowski (red.), „Kodeks cywilny. Komentarz. Księga pierwsza. Część ogólna", Wolters Kluwer 2024.
- E. Gniewek, P. Machnikowski (red.), „Kodeks cywilny. Komentarz", Wydawnictwo C.H. Beck 2024.
- Z. Radwański, A. Olejniczak, „Prawo cywilne – część ogólna", Wydawnictwo C.H. Beck 2023.
Hashtagi
#ZdolnośćPrawna #ZdolnośćDoCzynnościPrawnych #PrawoCywilne #TransportPrawo #EdukacjaPrawna #KodeksCywilny #PrzedsiębiorcaTransportowy
Jesteś zainteresowany podnoszeniem swoich kwalifikacji?
Skorzystaj z naszych usług.