Źródło: EUR-Lex - Baza aktów prawnych Unii Europejskiej.
Streszczenie Dyrektywy 2002/15/WE w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego stanowiącej uzupełnienie rozporządzenia (WE) 561/2006 ustanawiającego wspólne zasady w zakresie czasu prowadzenia pojazdu i okresów odpoczynku dla kierowców.
Dyrektywa określa minimalne wymagania w odniesieniu do organizacji czasu pracy kierowców i stanowi uzupełnienie rozporządzenia (WE) 561/2006 ustanawiającego wspólne zasady w zakresie czasu prowadzenia pojazdu i okresów odpoczynku dla kierowców.
Przepisy dyrektywy stosuje się do wszystkich pracowników uczestniczących w czynnościach w trasie” w zakresie transportu drogowego, pracujących dla przedsiębiorstw mających siedzibę w kraju UE. Dyrektywa dotyczy również kierowców pracujących na własny rachunek.
„Czas pracy” obejmuje:
Tydzień pracy ma maksymalnie 48 godzin, może jednak zostać wydłużony do 60 godzin, jeżeli w ciągu 4 miesięcy nie zostanie przekroczona średnia 48 godzin w tygodniu.
Kierowcy nie mogą pracować bez przerwy dłużej niż 6 godzin. Jeżeli kierowca pracuje od 6 do 9 godzin w ciągu doby, przerwy nie mogą trwać krócej niż 30 minut.
Jest to uzupełnienie przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006, które określa maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy lub odpoczynku na poziomie 4,5 godziny.
Niniejsza dyrektywa podtrzymuje przepisy rozporządzenia (WE) nr 561/2006 dotyczące odpoczynku. Kierowcy mają obowiązek odpoczywać w ciągu dnia i w ciągu tygodnia.
W trakcie zmiany nocnej można pracować przez maksymalnie 10 godzin w ciągu 24 godzin.
Sprawozdanie Komisji z 2014 r. zawiera analizę wykonania dyrektywy i rozporządzenia w latach 2011–2012. W sprawozdaniu zaobserwowano pewną poprawę w stosowaniu tych przepisów. Jednakże niekompletne i niespójne dane przekazywane przez kraje UE uniemożliwiły dogłębną analizę ich wpływu na bezpieczeństwo drogowe oraz zdrowie i bezpieczeństwo kierowców. Komisja Europejska zaznaczyła, że przeprowadzi kompleksową ocenę funkcjonowania przepisów socjalnych w transporcie drogowym.
Dyrektywa ma zastosowanie od dnia 23 marca 2002 r. Miała zostać włączona do porządku krajowego państw UE do dnia 23 marca 2005 r.
Wniosek Komisji z 2008 r. o modyfikację dyrektywy w celu wyłączenia kierowców pracujących na własny rachunek i zwiększenia stopnia jej egzekwowania został odrzucony przez Parlament Europejski. Początkowo dyrektywa obejmowała tylko pracowników wykonujących czynności związane z przewozem zatrudnionych przez przedsiębiorstwa transportowe. Od marca 2009 r. dyrektywa obejmuje wszystkich kierowców, którzy objęci są rozporządzeniem dotyczącym czasu prowadzenia pojazdów, przerw i okresów odpoczynku.
Więcej informacji:
Dyrektywa 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz.U. L 80 z 23.3.2002, s. 35–39)
Kolejne zmiany do dyrektywy 2002/15/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykonania w 2011–2012 r. rozporządzenia (WE) nr 561/2006 w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz dyrektywy 2002/15/WE w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (27. sprawozdanie Komisji w sprawie wdrażania przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego) (COM(2014) 709 final z 21.11.2014)
Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 1–14)
Zob. tekst skonsolidowany.
