Telefon:     690 936 501 (dr inż. Bogusław Madej)
Email:         bmadej@atut-bm.pl ; biuro@atut-bm.pl

OPINIE KLIENTÓW O NASZYCH SZKOLENIACH

certyfikat_biznesu

adr01.jpg

Umowa ADR - streszczenie

Opracował: dr inż. Bogusław Madej

Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957 roku, stanowi fundamentalny akt prawny regulujący bezpieczeństwo przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie drogowym. Kluczowe znaczenie tej umowy przejawia się w ujednoliceniu standardów bezpieczeństwa na poziomie międzynarodowym, co ma bezpośredni wpływ na ochronę zdrowia, życia ludzkiego oraz środowiska naturalnego. Znajomość przepisów ADR jest niezbędna dla wszystkich uczestników łańcucha transportowego, gdyż brak przestrzegania jej postanowień może skutkować nie tylko sankcjami prawnymi, ale także poważnymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa publicznego. Niniejszy artykuł przedstawia syntetyczne omówienie najważniejszych aspektów umowy ADR w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawne.

 

Spis treści

  1. Podstawy prawne i definicje umowy ADR
  2. Struktura i zakres umowy ADR
  3. Przepisy ogólne zawarte w załączniku A
  4. Wyłączenia z zakresu umowy ADR
  5. Obowiązki uczestników przewozu
  6. Stosowanie innych przepisów międzynarodowych
  7. Procedury zmiany przepisów umowy
  8. Implementacja umowy w Polsce

Podstawy prawne i definicje umowy ADR

Definicje podstawowe

Zgodnie z artykułem 1 umowy ADR, w rozumieniu niniejszej umowy:

  1. Pojazd oznacza pojazdy samochodowe, pojazdy członowe, przyczepy i naczepy - stosownie do definicji zawartych w artykule 4 Konwencji o ruchu drogowym z dnia 19 września 1949 roku, z wyjątkiem pojazdów należących do sił zbrojnych Umawiającej się Strony lub im podlegających (art. 1 lit. a ADR).
  2. Towary niebezpieczne oznaczają takie materiały i przedmioty, których międzynarodowy przewóz drogowy jest zabroniony lub dozwolony pod pewnymi warunkami ustalonymi w załącznikach A i B (art. 1 lit. b ADR).
  3. Międzynarodowy przewóz oznacza każdą działalność przewozową wykonywaną na terytorium co najmniej dwu Umawiających się Stron przez pojazdy określone pod literą (a) (art. 1 lit. c ADR).

Status prawny umowy

Umowa ADR została sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957 roku. Zgodnie z artykułem 3 umowy, załączniki do niniejszej umowy stanowią jej część integralną.

Struktura i zakres umowy ADR

Podstawowe zasady przewozu

Zgodnie z artykułem 2 umowy ADR:

  1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 3, towary niebezpieczne wyłączone z przewozu na podstawie załącznika A nie mogą być przyjęte do przewozu międzynarodowego.
  2. Przewozy międzynarodowe innych towarów niebezpiecznych są dozwolone, jeżeli spełnione są warunki ustalone w załączniku A dla wymienionych w nim towarów, w szczególności w odniesieniu do ich opakowania i oznakowania, oraz warunki ustalone w załączniku B, w szczególności w odniesieniu do konstrukcji, wyposażenia i eksploatacji pojazdu służącego do przewozu towarów wymienionych w tym załączniku.

Struktura załączników

Według przepisu 1.1.1 załącznika A, załączniki A i B do ADR składają się z 9 części:

  1. Załącznik A zawiera części od 1 do 7.
  2. Załącznik B zawiera części 8 i 9.

Każda część podzielona jest na działy, a każdy dział podzielony jest na rozdziały i podrozdziały. W obrębie każdej części jej numer podawany jest łącznie z numerami działów, rozdziałów i podrozdziałów, np. numer „4.2.1" oznacza część 4, dział 2, rozdział 1.

Zakres załącznika A

W rozumieniu artykułu 2 ADR, załącznik A określa (1.1.2.1):

  1. Towary niebezpieczne, które nie są dopuszczone do przewozu międzynarodowego.
  2. Towary niebezpieczne, które są dopuszczone do przewozu międzynarodowego oraz przypisane do nich warunki (w tym wyłączenia) dotyczące w szczególności klasyfikacji towarów, łącznie z kryteriami klasyfikacyjnymi oraz odpowiednimi metodami badań.
  3. Stosowania opakowań (w tym pakowania razem).
  4. Stosowania cystern (w tym napełniania).
  5. Procedur nadawczych (w tym oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłek i na środkach transportu, a także wymaganych dokumentów i informacji).
  6. Przepisów z zakresu konstrukcji, badania i dopuszczania opakowań i cystern.
  7. Stosowania środków transportu (w tym załadunku, ładowania razem i rozładunku).

Zakres załącznika B

W rozumieniu artykułu 2 ADR, załącznik B określa wymagania dotyczące konstrukcji, wyposażenia i używania pojazdów przewożących towary niebezpieczne, dopuszczonych do przewozu (1.1.2.3):

  1. Wymagania dotyczące załogi pojazdu, wyposażenia, postępowania i dokumentacji.
  2. Wymagania dotyczące konstrukcji i dopuszczenia pojazdów.

Przepisy ogólne zawarte w załączniku A

Działy przepisów ogólnych

Załącznik A zawiera następujące przepisy, które zgodnie z artykułem 2 ADR, odnoszą się do załącznika B lub do obu wymienionych załączników (1.1.2.2):

  1. Dział 1.1 - Zakres i stosowanie.
  2. Dział 1.2 - Definicje i jednostki miar.
  3. Dział 1.3 - Szkolenie osób zaangażowanych w przewóz towarów niebezpiecznych.
  4. Dział 1.4 - Obowiązki uczestników przewozu w zakresie bezpieczeństwa.
  5. Dział 1.5 - Odstępstwa.
  6. Dział 1.6 - Przepisy przejściowe.
  7. Dział 1.8 - Kontrola oraz inne środki wspomagające, stosowane w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa.
  8. Dział 1.9 - Ograniczenia przewozowe wprowadzane przez właściwe władze.
  9. Dział 1.10 - Przepisy dotyczące ochrony towarów niebezpiecznych.
  10. Dział 3.1 - Przepisy ogólne.
  11. Dział 3.2 - Kolumny (1), (2), (14), (15) i (19) (stosowanie przepisów Części 8 i 9 w odniesieniu do indywidualnych materiałów i przedmiotów).

Interpretacja pojęcia "pojazdy"

Zgodnie z przepisem 1.1.2.4, wyraz „pojazdy" użyty w artykule 1 (c) ADR nie odnosi się wyłącznie do jednego i tego samego pojazdu. Przewóz międzynarodowy pomiędzy nadawcą i odbiorcą, wskazanymi w dokumencie przewozowym, może być wykonywany przy użyciu kilku różnych pojazdów, pod warunkiem, że odbywa się on na terytorium co najmniej dwóch Umawiających się Stron ADR.

Wyłączenia z zakresu umowy ADR

Wyłączenia wynikające z charakteru operacji transportowych

Zgodnie z przepisem 1.1.3.1, przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do:

  1. Przewozu przez osoby prywatne - przewozu towarów niebezpiecznych wykonywanego przez osoby prywatne, jeżeli towary te znajdują się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej i służą tym osobom do osobistego użytku, użytku w gospodarstwie domowym lub w związku z ich aktywnością sportowo-rekreacyjną, pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu.
  2. Przewozu maszyn lub urządzeń - przewozu maszyn lub urządzeń niewymienionych w niniejszym załączniku, które mogą zawierać towary niebezpieczne w swoich podzespołach lub w wyposażeniu, pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się tych towarów w normalnych warunkach przewozu.
  3. Przewozu przez przedsiębiorstwa - przewozu towarów wykonywanego przez przedsiębiorstwa w przypadkach, gdy ma on charakter pomocniczy wobec ich zasadniczej działalności, np. dostaw na teren budów, zwrotów z terenów budów oraz dostaw lub zwrotów w związku z przeglądami, naprawami i konserwacją urządzeń, w ilościach nie większych niż 450 litrów na opakowanie.
  4. Przewozu ratunkowego - przewozu wykonywanego przez właściwe władze w ramach działań ratowniczych lub przewozu nadzorowanego przez te władze, jeżeli przewóz ten jest konieczny ze względu na prowadzone działania ratownicze.
  5. Przewozu o charakterze ratunkowym - przewozu o charakterze ratunkowym, mającym na celu ratowanie ludzkiego życia lub ochronę środowiska, pod warunkiem, że zostały przedsięwzięte wszystkie środki niezbędne dla zapewnienia pełnego bezpieczeństwa takiego przewozu.

Wyłączenia dotyczące przewozu gazów

Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do przewozu gazów znajdujących się w zbiornikach paliwa lub butlach pojazdu wykonującego operację transportową i służących do jego napędu lub do działania jego wyposażenia używanego lub przeznaczonego do użycia podczas przewozu (1.1.3.2).

Wyłączenia dotyczące przewozu paliw ciekłych

Zgodnie z przepisem 1.1.3.3, przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do przewozu paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdu i służącego do jego napędu lub do pracy jego wyposażenia. Pojemność całkowita zbiorników stałych nie powinna przekraczać 1500 litrów na jednostkę transportową, a pojemność zbiornika zamocowanego na przyczepie nie powinna przekraczać 500 litrów.

Wyłączenia dotyczące ilości przewożonych

Przepis 1.1.3.6 określa wyłączenia dotyczące ilości przewożonych w jednostce transportowej. Towary niebezpieczne zaliczone są do kategorii transportowych 0, 1, 2, 3 lub 4, zgodnie ze wskazaniem w kolumnie (15) tabeli A w dziale 3.2.

Obowiązki uczestników przewozu

Regulacje krajowe i międzynarodowe

Zgodnie z artykułem 5 umowy ADR, przewozy, do których ma zastosowanie niniejsza umowa, podlegają krajowym lub międzynarodowym przepisom dotyczącym w ogóle ruchu drogowego, międzynarodowego przewozu drogowego i handlu międzynarodowego.

Prawo do regulacji krajowej

Każda Umawiająca się Strona zachowuje prawo regulowania lub wprowadzania zakazu wwozu towarów niebezpiecznych na jej terytorium z innych przyczyn niż bezpieczeństwo w czasie przewozu (art. 4 ust. 1 ADR).

Przepisy przejściowe dla pojazdów

Pojazdy wykonujące przewozy na terytorium Umawiającej się Strony w czasie wejścia w życie niniejszej umowy lub włączone do wykonywania tych przewozów na takim terytorium w ciągu dwu miesięcy po jej wejściu w życie są dopuszczone do wykonywania międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych w okresie trzech lat od takiego wejścia w życie, nawet jeżeli konstrukcja i wyposażenie tych pojazdów nie odpowiadają całkowicie warunkom ustalonym w załączniku B (art. 4 ust. 2 ADR).

Stosowanie innych przepisów międzynarodowych

Przewóz w łańcuchu transportowym

Zgodnie z przepisem 1.1.4.2.1, sztuki przesyłek, kontenery, cysterny przenośne, kontenery-cysterny i MEGC, które nie spełniają wymagań ADR dotyczących pakowania, pakowania razem, oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, ale są zgodne z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO, powinny być dopuszczone do przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub lotniczy.

Pierwszeństwo przepisów ADR

Jeżeli wymagane jest stosowanie normy, a występują jakiekolwiek rozbieżności pomiędzy tą normą i przepisami ADR, to przepisy ADR mają pierwszeństwo (1.1.5). Wymagania normy, które nie są sprzeczne z przepisami ADR, stosuje się w sposób określony w tej normie.

Przewóz inny niż drogowy

Jeżeli pojazd wykonujący przewóz objęty przepisami ADR przewożony jest na części swojej trasy inaczej niż po drogach kołowych, to na tej części trasy stosuje się tylko te przepisy krajowe lub międzynarodowe, które dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych tym rodzajem transportu, którym przewożony jest ten pojazd (1.1.4.5.1).

Procedury zmiany przepisów umowy

Procedura rewizyjna

Po upływie trzyletniego okresu obowiązywania niniejszej umowy każda Umawiająca się Strona, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, może zażądać zwołania konferencji w celu zrewidowania tekstu niniejszej umowy (art. 13 ust. 1 ADR).

Procedura wprowadzania poprawek do załączników

Niezależnie od procedury rewizyjnej przewidzianej w artykule 13, każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej poprawek do załączników do niniejszej umowy (art. 14 ust. 1 ADR). W tym celu przekazuje ona tekst poprawki Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Zasada przyjmowania poprawek

Każda zaproponowana poprawka do załączników uważana jest za przyjętą, chyba że w ciągu trzech miesięcy od daty przekazania jej przez Sekretarza Generalnego co najmniej jedna trzecia Umawiających się Stron lub pięć z nich, gdy jedna trzecia przewyższa tę liczbę, zawiadomi pisemnie Sekretarza Generalnego o swoim sprzeciwie wobec zaproponowanej poprawki (art. 14 ust. 3 ADR).

Wejście w życie poprawek

Jeżeli poprawka zostanie uznana za przyjętą, wchodzi ona w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron po upływie dalszych trzech miesięcy (art. 14 ust. 3 ADR).

Implementacja umowy w Polsce

Status prawny w Polsce

Polska przystąpiła do umowy ADR przez akcesję. Umowa została ratyfikowana przez Polskę i stanowi część polskiego porządku prawnego zgodnie z zapisami Dziennika Ustaw.

Aktualne wydanie umowy

Zgodnie z Dziennikiem Ustaw z 2025 r. poz. 642, obowiązuje jednolity tekst Umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r., uwzględniający zmiany znowelizowanych załączników A i B, które weszły w życie dnia 1 stycznia 2025 r.

Cykl nowelizacji

Przepisy umowy ADR są nowelizowane w cyklu dwuletnim - uaktualniona oficjalna polska wersja językowa umowy (tekst jednolity) jest ogłaszana w Dzienniku Ustaw. Zmian wprowadzonych do załączników A i B Umowy ADR są publikowane w oświadczeniach rządowych w Dzienniku Ustaw.

Implementacja dyrektywy unijnej

Ogłoszenie Umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) stanowi jednocześnie realizację obowiązku transpozycji przewidzianego w dyrektywie delegowanej Komisji (UE) w celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego, w zakresie transportu drogowego.

Podsumowanie

Umowa ADR stanowi kluczowy instrument prawny regulujący międzynarodowy przewóz drogowy towarów niebezpiecznych, zapewniając jednolite standardy bezpieczeństwa na poziomie międzynarodowym. Przedsiębiorcy działający w branży transportowej powinni dokładnie zapoznać się z przepisami umowy, szczególnie z wyłączeniami określonymi w przepisach 1.1.3, które mogą wpływać na zakres obowiązków prawnych. Warto pamiętać, że umowa zawiera elastyczny mechanizm nowelizacji załączników, co pozwala na dostosowywanie przepisów do postępu techniczno-naukowego. Kluczowe znaczenie ma również właściwe rozumienie struktury umowy - podział na załącznik A (dotyczący towarów) i załącznik B (dotyczący pojazdów) pozwala na kompleksowe uregulowanie wszystkich aspektów bezpiecznego przewozu. Praktyczne zastosowanie przepisów wymaga szczegółowej analizy konkretnych sytuacji transportowych, z uwzględnieniem kategorii transportowych i limitów ilościowych określonych w umowie.

Spis źródeł

  1. Oświadczenie rządowe z dnia 6 marca 2025 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B do Umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2025 r., poz. 642).
  2. Załącznik A do Umowy ADR - Przepisy ogólne i przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych.
  3. Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957 r.
  4. Oświadczenie rządowe z dnia 13 marca 2023 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B do Umowy ADR (Dz. U. z 2023 r., poz. 891).
  5. Oświadczenie rządowe z dnia 15 lutego 2021 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B do Umowy ADR (Dz. U. z 2021 r., poz. 874).
  6. Dyrektywa delegowana Komisji (UE) 2025/149 z dnia 15 listopada 2024 r. zmieniająca załączniki do dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego.
  7. Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r., poz. 2147, z późn. zm.).

Hashtagi

#UmowaADR #PrzepisyPrawne #TransportTowarówNiebezpiecznych #BezpieczeństwoTransportu #PrawoTransportowe #ZałącznikiADR #PrzewózMiędzynarodowy

 

Jesteś zainteresowany podnoszeniem swoich kwalifikacji?

Skorzystaj z naszych usług.