Przyjęcie ładunku do przewozu – jakie są obowiązki kierowcy według przepisów?

Opracował: dr inż. Bogusław Madej

W codziennej praktyce transportowej moment przyjęcia ładunku stanowi kluczowy etap, który determinuje nie tylko przebieg całego procesu przewozowego, ale także kwestie odpowiedzialności prawnej wszystkich zaangażowanych stron. Kierowca, stojąc na czołowym miejscu tej złożonej operacji, ponosi szereg obowiązków wynikających zarówno z krajowego prawa przewozowego, jak i międzynarodowych konwencji transportowych. Niniejszy artykuł szczegółowo omawia wszystkie czynności, które kierowca musi wykonać zgodnie z obowiązującymi przepisami przy przyjmowaniu towaru do transportu, przedstawiając praktyczne wskazówki oraz prawne podstawy każdego z tych działań.

Spis treści

Podstawy prawne obowiązków kierowcy
Weryfikacja dokumentacji przewozowej
Kontrola stanu i zgodności ładunku
Sprawdzenie zabezpieczenia i rozmieszczenia towaru
Procedury w przypadku wykrycia nieprawidłowości
Obowiązki przy przewozie towarów specjalnych
Dokumentowanie czynności kontrolnych
Odpowiedzialność prawna kierowcy

Podstawy prawne obowiązków kierowcy

Obowiązki kierowcy przy przyjęciu ładunku do przewozu wynikają z kilku fundamentalnych aktów prawnych regulujących transport drogowy w Polsce oraz na arenie międzynarodowej.

Krajowe regulacje prawne

1. Ustawa Prawo przewozowe – zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz.U. 2020 poz. 8), kierowca jako przedstawiciel przewoźnika ma określone obowiązki związane z przyjęciem przesyłki do przewozu.
2. Kodeks cywilny – art. 781 § 2 Kodeksu cywilnego (Dz.U. 2020 poz. 1740) stanowi, że jeżeli przewoźnik przyjmie przesyłkę bez zastrzeżeń, domniemywa się, że znajdowała się w należytym stanie.
3. Ustawa o transporcie drogowym – ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. 2022 poz. 2201) określa ogólne zasady wykonywania przewozów oraz odpowiedzialności stron.
4. Prawo o ruchu drogowym – ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. 2021 poz. 450) reguluje bezpieczeństwo przewozu ładunków.

Przepisy międzynarodowe

1. Konwencja CMR – Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów z 19 maja 1956 r. w art. 8 precyzyjnie określa obowiązki przewoźnika przy przyjęciu towaru.
2. Rozporządzenia UE – przepisy unijne dotyczące transportu drogowego, w tym rozporządzenie (WE) nr 561/2006 o czasie pracy kierowców.
3. Umowa ADR – umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych dla przewozów specjalistycznych.
4. Rozporządzenie ATP – przepisy dotyczące międzynarodowego przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz środków transportu przeznaczonych do tego przewozu.

Weryfikacja dokumentacji przewozowej

Pierwszy i podstawowy obowiązek kierowcy przy przyjmowaniu ładunku dotyczy skrupulatnej weryfikacji kompletności oraz poprawności dokumentacji przewozowej zgodnie z art. 48 Prawa przewozowego.

Kontrola listu przewozowego

1. Weryfikacja kompletności danych – sprawdzenie czy list przewozowy zawiera wszystkie wymagane informacje zgodnie z art. 40 Prawa przewozowego lub art. 5 Konwencji CMR, w tym dane nadawcy, odbiorcy, opis towaru, miejsce wydania i przeznaczenia.
2. Zgodność z rzeczywistością – kontrola czy dane w liście przewozowym odpowiadają rzeczywistemu stanowi faktycznemu, szczególnie w zakresie rodzaju, ilości i opisu przewożonego towaru.
3. Czytelność i kompletność wypełnienia – sprawdzenie czy wszystkie rubryki są wypełnione czytelnie i kompletnie, a dokument nie zawiera poprawek mogących budzić wątpliwości co do jego autentyczności.
4. Podpisy i pieczęcie – weryfikacja obecności wymaganych podpisów nadawcy oraz pieczęci firmowej potwierdzających wydanie towaru do przewozu.

Dokumenty towarzyszące

1. Faktury handlowe – sprawdzenie zgodności faktur z opisem towaru w liście przewozowym pod kątem rodzaju, ilości oraz wartości przewożonych przedmiotów zgodnie z przepisami podatkowymi.
2. Certyfikaty i atesty – weryfikacja posiadania wymaganych certyfikatów jakości, bezpieczeństwa lub pochodzenia towaru, szczególnie przy przewozie artykułów żywnościowych lub przemysłowych.
3. Dokumenty celne – kontrola kompletności dokumentów celnych przy przewozach międzynarodowych, w tym deklaracji celnych, pozwoleń na wywóz lub przywóz oraz certyfikatów pochodzenia.
4. Instrukcje specjalne – sprawdzenie obecności instrukcji dotyczących szczególnych warunków przewozu, przechowywania lub manipulacji towarem podczas transportu.

Dokumenty specjalistyczne

1. Dokumenty ADR – przy przewozie towarów niebezpiecznych weryfikacja instrukcji pisemnych, kart charakterystyki bezpieczeństwa oraz dokumentów przewozowych ADR zgodnie z umową europejską.
2. Świadectwa ATP – kontrola ważności świadectw dla pojazdów przewożących artykuły żywnościowe wymagające kontrolowanej temperatury według międzynarodowej umowy ATP.
3. Zezwolenia specjalne – sprawdzenie posiadania wymaganych zezwoleń na przewóz ładunków ponadnormatywnych, niebezpiecznych lub objętych szczególnymi restrykcjami przewozowymi.
4. Dokumenty weterynaryjne – weryfikacja świadectw zdrowia zwierząt, certyfikatów weterynaryjnych oraz innych dokumentów wymaganych przy przewozie produktów pochodzenia zwierzęcego.

Kontrola stanu i zgodności ładunku

Drugi fundamentalny obszar obowiązków kierowcy obejmuje dokładną kontrolę stanu fizycznego oraz zgodności ładunku z dokumentacją przewozową zgodnie z art. 8 Konwencji CMR.

Sprawdzenie ilości towaru

1. Liczenie sztuk – dokładne policzenie jednostek ładunkowych i porównanie z danymi zawartymi w liście przewozowym, ze szczególnym uwzględnieniem numeracji opakowań lub palet zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. a Konwencji CMR.
2. Weryfikacja masy – sprawdzenie czy deklarowana masa towaru odpowiada rzeczywistej, szczególnie w kontekście nieprzekraczania dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz nacisków na osie.
3. Kontrola objętości – weryfikacja czy objętość ładunku mieści się w dostępnej przestrzeni ładunkowej pojazdu oraz czy nie przekracza dozwolonych gabarytów transportowych.
4. Identyfikacja opakowań – sprawdzenie czy opakowania są oznaczone zgodnie z deklaracjami w dokumentach oraz czy zawierają wymagane znaki informacyjne i ostrzegawcze.

Ocena stanu zewnętrznego

1. Kontrola integralności opakowań – szczegółowe sprawdzenie czy opakowania nie wykazują śladów uszkodzeń, otarć, pęknięć lub innych defektów mogących wpływać na bezpieczeństwo przewozu.
2. Sprawdzenie plomb i zabezpieczeń – weryfikacja nienaruszalności plomb fabrycznych, taśm zabezpieczających oraz innych środków ochrony przed dostępem osób nieupoważnionych.
3. Ocena stabilności ładunku – kontrola czy towar jest odpowiednio przygotowany do transportu pod kątem stabilności, równomiernego rozłożenia masy oraz odporności na wibracje i przyspieszenia.
4. Identyfikacja substancji niebezpiecznych – sprawdzenie czy na opakowaniach znajdują się właściwe oznakowania dotyczące zawartości substancji niebezpiecznych, toksycznych lub łatwopalnych.

Weryfikacja zgodności z przepisami

1. Zgodność z Prawem o ruchu drogowym – kontrola czy ładunek spełnia wymagania art. 61 Prawa o ruchu drogowym dotyczące gabarytów, masy oraz sposobu umocowania na pojeździe.
2. Sprawdzenie przepisów specjalnych – weryfikacja zgodności z przepisami dotyczącymi przewozu określonych kategorii towarów, w tym żywności, leków, materiałów niebezpiecznych.
3. Kontrola wymagań sanitarnych – sprawdzenie czy towar spełnia wymagania sanitarne i higieniczne, szczególnie przy przewozie artykułów żywnościowych zgodnie z przepisami HACCP.
4. Weryfikacja norm ekologicznych – kontrola zgodności z przepisami ochrony środowiska, szczególnie przy przewozie odpadów lub substancji mogących stanowić zagrożenie ekologiczne.

Sprawdzenie zabezpieczenia i rozmieszczenia towaru

Trzeci kluczowy obszar obowiązków kierowcy dotyczy właściwego zabezpieczenia ładunku zgodnie z wymogami bezpieczeństwa oraz normami technicznymi obowiązującymi w transporcie drogowym.

Kontrola rozmieszczenia ładunku

1. Równomierne rozłożenie masy – sprawdzenie czy ładunek jest rozmieszczony w sposób zapewniający równomierne obciążenie osi pojazdu zgodnie z parametrami technicznymi określonymi w dowodzie rejestracyjnym.
2. Stabilność środka ciężkości – weryfikacja czy środek ciężkości ładunku znajduje się w odpowiedniej pozycji zapewniającej stabilność pojazdu podczas jazdy, hamowania i pokonywania zakrętów.
3. Zachowanie gabarytów – kontrola czy ładunek nie wykracza poza dozwolone wymiary pojazdu określone w art. 61 ust. 6 Prawa o ruchu drogowym oraz nie zasłania elementów oświetleniowych i sygnalizacyjnych.
4. Dostępność elementów bezpieczeństwa – sprawdzenie czy rozmieszczenie ładunku nie ogranicza dostępu do gaśnicy, apteczki, trójkątów ostrzegawczych oraz innych elementów wyposażenia awaryjnego.

Systemy zabezpieczenia ładunku

1. Pasy mocujące – kontrola stanu technicznego, nośności oraz prawidłowego napięcia pasów zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 12195-2 dotyczącej zabezpieczania ładunków.
2. Łańcuchy i liny – weryfikacja stanu technicznego, wytrzymałości oraz prawidłowego mocowania łańcuchów i lin zgodnie z normą PN-EN 12195-3.
3. Elementy blokujące – sprawdzenie prawidłowego zastosowania klinów, belek rozporowych, mat antypoślizgowych oraz innych elementów zapobiegających przemieszczaniu się ładunku.
4. Punkty mocowania – kontrola czy elementy zabezpieczające są mocowane do certyfikowanych punktów mocowania pojazdu oraz czy nie przekraczają dopuszczalnych obciążeń.

Procedury kontroli jakości

1. Lista kontrolna zabezpieczenia – zastosowanie standardowej listy kontrolnej sprawdzającej wszystkie aspekty zabezpieczenia ładunku zgodnie z procedurami wewnętrznymi przewoźnika.
2. Dokumentowanie zabezpieczenia – sporządzenie odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej prawidłowe zabezpieczenie ładunku wraz z podpisem osoby odpowiedzialnej za załadunek.
3. Kontrola okresowa – zaplanowanie kontroli stanu zabezpieczenia ładunku po pierwszych 50 km jazdy oraz w regularnych odstępach czasowych podczas długodystansowych przewozów.
4. Procedury awaryjne – przygotowanie planów postępowania w przypadku wykrycia nieprawidłowości w zabezpieczeniu ładunku podczas kontroli w trakcie przewozu.

Procedury w przypadku wykrycia nieprawidłowości

Czwarty obszar obowiązków kierowcy obejmuje właściwe postępowanie w sytuacji wykrycia nieprawidłowości podczas kontroli ładunku zgodnie z przepisami prawa przewozowego.

Zasady zgłaszania zastrzeżeń

1. Obowiązek natychmiastowego zgłoszenia – zgodnie z art. 8 ust. 2 Konwencji CMR kierowca ma obowiązek niezwłocznego wpisania wszystkich zastrzeżeń dotyczących widocznego stanu towaru i opakowania do listu przewozowego.
2. Precyzyjny opis nieprawidłowości – szczegółowe opisanie charakteru i zakresu stwierdzonych nieprawidłowości, w tym rodzaju uszkodzeń, braków ilościowych lub niezgodności z dokumentacją.
3. Uzasadnienie zastrzeżeń – zgodnie z wymogami Konwencji CMR kierowca musi uzasadnić wpisywane zastrzeżenia, wyjaśniając przyczyny ich zgłoszenia oraz okoliczności wykrycia.
4. Potwierdzenie przez nadawcę – uzyskanie podpisu nadawcy lub jego przedstawiciela potwierdzającego zgłoszone zastrzeżenia lub odnotowanie odmowy podpisu wraz z jej uzasadnieniem.

Procedury dokumentowania

1. Wpis do listu przewozowego – dokonanie czytelnego wpisu w odpowiedniej rubryce listu przewozowego CMR zgodnie z wymogami formalnymi określonymi w art. 8 Konwencji CMR.
2. Dokumentacja fotograficzna – wykonanie zdjęć dokumentujących stan towaru, opakowania oraz miejsce wykrycia nieprawidłowości dla zabezpieczenia dowodów w postępowaniu reklamacyjnym.
3. Protokół kontroli – sporządzenie szczegółowego protokołu kontroli ładunku zawierającego opis stwierdzonych nieprawidłowości, okoliczności ich wykrycia oraz podjęte działania naprawcze.
4. Powiadomienie przewoźnika – niezwłoczne poinformowanie przewoźnika lub dyspozytora o wykrytych nieprawidłowościach oraz uzyskanych instrukcjach dotyczących dalszego postępowania.

Decyzje o przyjęciu lub odmowie przewozu

1. Ocena ryzyka transportowego – dokonanie oceny czy stwierdzone nieprawidłowości mogą wpłynąć na bezpieczeństwo przewozu, stan towaru podczas transportu lub zgodność z przepisami prawnymi.
2. Konsultacje z przewoźnikiem – przeprowadzenie konsultacji z przewoźnikiem lub przełożonym w celu ustalenia dalszego postępowania oraz uzyskania wytycznych co do decyzji o przyjęciu ładunku.
3. Warunki warunkowego przyjęcia – w przypadku drobnych nieprawidłowości ustalenie warunków warunkowego przyjęcia ładunku wraz z określeniem niezbędnych działań naprawczych.
4. Procedura odmowy – w przypadku poważnych nieprawidłowości przeprowadzenie procedury odmowy przyjęcia ładunku zgodnie z wewnętrznymi regulacjami przewoźnika oraz wymogami prawnymi.

Obowiązki przy przewozie towarów specjalnych

Piąty obszar obejmuje szczególne obowiązki kierowcy przy przyjmowaniu do przewozu towarów wymagających specjalnego postępowania zgodnie z przepisami szczególnymi.

Towary niebezpieczne (ADR)

1. Weryfikacja klasyfikacji – sprawdzenie poprawności klasyfikacji towaru niebezpiecznego zgodnie z umową ADR, w tym numeru UN, klasy niebezpieczeństwa oraz grupy pakowania.
2. Kontrola oznakowania – weryfikacja czy opakowania są oznaczone odpowiednimi etykietami, znakami ostrzegawczymi oraz numerami UN zgodnie z częścią 5.2 umowy ADR.
3. Sprawdzenie dokumentacji ADR – kontrola posiadania wymaganych dokumentów przewozowych ADR, instrukcji pisemnych oraz kart charakterystyki bezpieczeństwa zgodnie z częścią 5.4 umowy ADR.
4. Weryfikacja wyposażenia – sprawdzenie dostępności wymaganego wyposażenia bezpieczeństwa określonego w instrukcjach pisemnych dla danej klasy towaru niebezpiecznego.

Artykuły żywnościowe

1. Kontrola temperatury – przy przewozie w kontrolowanej temperaturze sprawdzenie prawidłowego ustawienia oraz funkcjonowania agregatu chłodniczego zgodnie z wymaganiami towaru.
2. Weryfikacja higieny – kontrola czystości przestrzeni ładunkowej oraz zgodności z wymaganiami systemu HACCP dotyczącymi higieny w transporcie żywności.
3. Sprawdzenie terminów – weryfikacja terminów przydatności do spożycia oraz warunków przechowywania określonych na opakowaniach artykułów żywnościowych.
4. Dokumenty sanitarne – kontrola posiadania wymaganych świadectw zdrowia, certyfikatów weterynaryjnych oraz innych dokumentów sanitarnych wymaganych dla danego rodzaju żywności.

Ładunku ponadnormatywne

1. Weryfikacja zezwoleń – sprawdzenie ważności i zgodności zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego z rzeczywistymi parametrami ładunku zgodnie z art. 64a Prawa o ruchu drogowym.
2. Kontrola oznakowania – weryfikacja prawidłowego oznakowania pojazdu flagami, światłami ostrzegawczymi oraz tablicami zgodnie z wymogami określonymi w zezwoleniu.
3. Sprawdzenie trasy – kontrola zgodności planowanej trasy z trasą określoną w zezwoleniu oraz weryfikacja ograniczeń czasowych i warunków przejazdu.
4. Procedury pilotażu – sprawdzenie wymagań dotyczących pilotażu oraz koordynacja z uprawnionymi służbami pilotującymi zgodnie z warunkami zezwolenia.

Dokumentowanie czynności kontrolnych

Szósty obszar obowiązków kierowcy obejmuje właściwe dokumentowanie wszystkich wykonanych czynności kontrolnych zgodnie z wymogami prawa oraz procedurami wewnętrznymi przewoźnika.

Ewidencja czynności kontrolnych

1. Dziennik kierowcy – prowadzenie szczegółowego dziennika zawierającego informacje o wykonanych czynnościach kontrolnych, stwierdzonych nieprawidłowościach oraz podjętych działaniach naprawczych.
2. Listy kontrolne – wypełnianie standardowych list kontrolnych obejmujących wszystkie aspekty przyjmowania ładunku do przewozu zgodnie z procedurami jakości przewoźnika.
3. Dokumentacja fotograficzna – systematyczne dokumentowanie stanu ładunku, zabezpieczenia oraz ewentualnych nieprawidłowości za pomocą zdjęć cyfrowych z odpowiednimi opisami.
4. Znaczniki czasowe – odnotowywanie dokładnych godzin wykonywania poszczególnych czynności kontrolnych dla zachowania ciągłości procesu oraz możliwości rekonstrukcji przebiegu zdarzeń.

Archiwizacja dokumentów (wykonuje przewoźnik po odbiorze dokumentów od kierowcy)

1. Przechowywanie oryginałów – zachowanie oryginałów dokumentów przewozowych oraz protokołów kontroli przez okres określony w przepisach o księgowości oraz prawie przewozowym.
2. Kopie zabezpieczające – sporządzanie kopii zapasowych najważniejszych dokumentów oraz ich przechowywanie w bezpiecznych miejscach oddzielnie od oryginałów.
3. Elektroniczna archiwizacja – digitalizacja dokumentów papierowych oraz ich przechowywanie w systemach elektronicznych z zachowaniem wymogów bezpieczeństwa danych.
4. Dostępność dla kontroli – zapewnienie dostępności zarchiwizowanych dokumentów dla organów kontroli państwowej oraz audytów wewnętrznych zgodnie z wymogami prawnymi.

Komunikacja z przewoźnikiem

1. Raporty bieżące – przekazywanie bieżących informacji o stanie realizacji przewozu, wykrytych nieprawidłowościach oraz podjętych działaniach korygujących.
2. Alerty bezpieczeństwa – natychmiastowe informowanie o sytuacjach mogących zagrozić bezpieczeństwu ładunku, pojazdu lub innych uczestników ruchu drogowego.
3. Raporty końcowe – sporządzanie szczegółowych raportów z realizacji przewozu zawierających informacje o przebiegu transportu, problemach oraz rekomendacjach na przyszłość.
4. Feedback jakościowy – przekazywanie informacji zwrotnej dotyczącej jakości obsługi nadawców, problemów operacyjnych oraz propozycji usprawnienia procesów.

Odpowiedzialność prawna kierowcy

Siódmy i ostatni obszar obejmuje kwestie odpowiedzialności prawnej kierowcy wynikającej z niewłaściwego wykonania obowiązków przy przyjmowaniu ładunku do przewozu.

Odpowiedzialność cywilna

1. Odpowiedzialność za szkody – zgodnie z art. 474 Kodeksu cywilnego kierowca jako pracownik może ponosić odpowiedzialność za szkody wyrządzone podczas wykonywania obowiązków służbowych.
2. Regres wewnętrzny – możliwość dochodzenia przez przewoźnika od kierowcy zwrotu wypłaconego odszkodowania w przypadku udowodnienia winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa przy wykonywaniu obowiązków.
3. Ubezpieczenie odpowiedzialności – znaczenie posiadania przez przewoźnika odpowiedniego ubezpieczenia OCP obejmującego działania kierowców oraz innych pracowników zaangażowanych w proces transportowy.
4. Ograniczenia odpowiedzialności – zastosowanie ograniczeń odpowiedzialności przewidzianych w Konwencji CMR oraz prawie przewozowym w zależności od rodzaju i przyczyn powstałych szkód.

Odpowiedzialność administracyjna

1. Mandaty karne – możliwość nałożenia mandatów karnych za naruszenia przepisów ruchu drogowego związane z nieprawidłowym zabezpieczeniem lub przewożeniem ładunków.
2. Decyzje ITD – odpowiedzialność za naruszenia przepisów o transporcie drogowym podlegające kompetencjom Inspekcji Transportu Drogowego zgodnie z art. 92 ustawy o transporcie drogowym.
3. Kary pieniężne – możliwość nałożenia kar pieniężnych przez organy kontroli za nieprzestrzeganie przepisów bezpieczeństwa, czasu pracy kierowców lub innych regulacji transportowych.
4. Zawieszenie uprawnień – w przypadku poważnych naruszeń możliwość zawieszenia lub cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami lub wykonywania przewozów zawodowych.

Odpowiedzialność karna

1. Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu – możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności karnej za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji zgodnie z art. 173-180 Kodeksu karnego.
2. Zagrożenie katastrofą – odpowiedzialność za sprowadzenie niebezpieczeństwa katastrofy w związku z nieprawidłowym przewożeniem towarów niebezpiecznych lub innych ładunków mogących stanowić zagrożenie.
3. Przestępstwa gospodarcze – możliwość odpowiedzialności za przestępstwa gospodarcze związane z fałszowaniem dokumentów, ukrywaniem nieprawidłowości lub innymi działaniami naruszającymi porządek gospodarczy.
4. Okoliczności łagodzące – uwzględnienie działania na polecenie przełożonego, braku świadomości naruszenia lub innych okoliczności mogących wpływać na wymiar odpowiedzialności karnej.

Podsumowanie

Obowiązki kierowcy przy przyjęciu ładunku do przewozu stanowią kompleksowy system czynności kontrolnych, które mają fundamentalne znaczenie dla bezpieczeństwa transportu oraz ochrony interesów wszystkich uczestników procesu przewozowego. Właściwe wykonanie tych obowiązków wymaga nie tylko znajomości przepisów prawnych, ale również praktycznego doświadczenia oraz systematycznego podejścia do każdego elementu procedury kontrolnej.

Kluczowym wnioskiem płynącym z analizy obowiązków kierowcy jest konieczność traktowania procesu przyjmowania ładunku jako strategicznego momentu, który determinuje przebieg całego przewozu. Staranność wykonania czynności kontrolnych na tym etapie może zapobiec poważnym problemom prawnym i finansowym na dalszych etapach realizacji usługi transportowej.

Praktyczne zalecenia dla kierowców obejmują systematyczne stosowanie list kontrolnych, dokładne dokumentowanie wszystkich stwierdzonych nieprawidłowości oraz utrzymywanie stałej komunikacji z przewoźnikiem w przypadku wykrycia problemów. Inwestycja czasu w rzetelne wykonanie obowiązków kontrolnych zwraca się wielokrotnie poprzez uniknięcie kosztownych roszczeń odszkodowawczych oraz budowanie reputacji profesjonalnego przewoźnika na konkurencyjnym rynku transportowym.

Spis źródeł

Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (Dz.U. 2020 poz. 8)
Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz.U. 1962 Nr 49 poz. 238)
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. 2020 poz. 1740)
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. 2022 poz. 2201)
Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. 2021 poz. 450)
Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) (Dz.U. 2019 poz. 49)
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 561/2006 w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego
Norma PN-EN 12195 – Zabezpieczanie ładunków na pojazdach drogowych
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. 2020 poz. 1444)
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia

Hashtagi

#ObowiązkiKierowcy #PrzyjęcieLadunku #TransportDrogowy #PrawoPrzewozowe #KonwencjaCMR #BezpieczeństwoTransportu #DokumentacjaPrzewozowa