Przewozy wahadłowe osób – Jakie są wymagania i zasady wykonywania?
Opracował: dr inż. Bogusław Madej
Przewozy wahadłowe osób odgrywają kluczową rolę w organizacji zorganizowanego transportu na trasach krajowych i międzynarodowych, umożliwiając wielokrotne przemieszczanie grup pasażerów pomiędzy określonymi punktami. Rosnąca mobilność społeczeństw, intensywne wyjazdy rekreacyjne oraz potrzeby firm wymagają klarownych zasad i odpowiednich zezwoleń na realizację takich przewozów. Artykuł przedstawia najważniejsze standardy prawne i operacyjne, z których znajomości wynika efektywne i zgodne z przepisami prowadzenie transportu wahadłowego. Dowiedz się, jakie warunki musisz spełnić, aby legalnie realizować przewozy tego typu i jakie obowiązki wiążą się z ich wykonywaniem.
Zgodnie z art. 4 pkt 10 ustawy o transporcie drogowym, przewozy wahadłowe to wielokrotne przewozy zorganizowanych grup osób tam i z powrotem między tym samym miejscem początkowym a docelowym, pod warunkiem że każda grupa przewieziona do miejsca docelowego wraca do miejsca początkowego; do miejsca początkowego oraz docelowego zalicza się okoliczne miejscowości w promieniu 50 km (art. 4 pkt 10 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym).
Wielokrotny przewóz zorganizowanych grup tą samą trasą w obie strony.
Wszystkie osoby z grupy muszą wrócić z miejsca docelowego do początkowego.
Miejsca początkowe i docelowe obejmują okoliczne miejscowości w promieniu 50 km.
Usługa musi być skierowana do tej samej grupy – nie ma zmian uczestników podczas cyklu przewozów.
Cel i zastosowanie
Przewozy wahadłowe najczęściej realizowane są na zamówienie np. szkół, biur podróży, przedsiębiorstw, a także organizatorów imprez i mają na celu cykliczne przemieszczanie całej grupy np. na wypoczynek, wyjazdy służbowe czy imprezy sportowe.
Podstawy prawne wykonywania przewozów wahadłowych
Ustawa o transporcie drogowym
Podstawą krajową jest ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. 2024 poz. 921 z późn. zm.), w szczególności art. 4 pkt 10, 11 i 12 [web:200].
Prawo przewozowe (Dz.U. 2023, poz. 2778) określa prawa i obowiązki stron umowy przewozu.
Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (art. 66, art. 71, art. 84).
Prawo UE i umowy międzynarodowe
Rozporządzenie (WE) nr 1073/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z 21 października 2009 r. (reguluje międzynarodowy transport drogowy osób i wymogi licencyjne, Dz. Urz. UE L 300/88).
Umowa INTERBUS – dotyczy okazjonalnych przewozów pasażerów autokarami i autobusami.
Wymagania formalne i licencyjne
Podstawowe wymagania wobec przewoźnika
Posiadanie odpowiedniego zezwolenia na wykonywania zawodu przewoźnika drogowego osób lub licencji wspólnotowej na krajowy lub międzynarodowy transport osób (art. 5, 7, 19, ustawa o transporcie drogowym; art. 3–5 rozporządzenia 1073/2009).
Dobra reputacja oraz brak prawomocnego wyroku za przestępstwa wymienione w ustawie (art. 7 ustawy o transporcie drogowym).
Stabilna sytuacja finansowa potwierdzona odpowiednimi dokumentami.
Certyfikat kompetencji zawodowych dla jednego z członków zarządu lub właściciela firmy.
Wpis do rejestru działalności gospodarczej lub KRS.
Wymagania dotyczące kierowców i pojazdów
Kierowca posiada odpowiednie uprawnienia (prawo jazdy kat. D, świadectwo kwalifikacji zawodowej, badania lekarskie).
Pojazd spełnia wymogi bezpieczeństwa i jest zarejestrowany, dopuszczony do ruchu oraz posiada aktualne badania techniczne.
Pojazd pozostaje we władaniu przewoźnika – własność, współwłasność, leasing lub najem długoterminowy.
Procedura uzyskiwania zezwoleń i obowiązki przewoźnika
Procedura administracyjna
Wniosek o zezwolenie składa się do odpowiedniego organu (GITD, wojewoda lub marszałek województwa w przypadku transportu krajowego, właściwy organ państwa docelowego lub ministra ds. transportu przy przewozach międzynarodowych, art. 8–9 rozporządzenia 1073/2009)
Do wniosku dołącza się trasę przewozu, harmonogram, umowę z organizatorem grupy, wypisy z licencji i inne wymagane dokumenty (art. 7 i 12 rozporządzenia 1073/2009).
Ze względu na szczególną kategorię przewozu (osoby), każdy przewóz potwierdzany jest wpisami do odpowiedniej dokumentacji przewozowej (książka jazdy, kartoteka przejazdów, umowy).
W przypadku usług międzynarodowych wymagany jest formularz jazdy dla każdej grupy pasażerów oraz spis osób przewożonych.
Obowiązki organizacyjne przewoźnika
Realizacja usługi zgodnie z uzyskanym zezwoleniem i zadeklarowaną trasą [fetch_url:1].
Zachowanie regularności oraz powrotów wszystkich uczestników przewozów wahadłowych.
Zapewnienie odpowiednich środków bezpieczeństwa i przeszkolenia personelu.
Przestrzeganie czasu jazdy i odpoczynku kierowców (Rozporządzenie (WE) 561/2006).
Zasady wykonywania przewozów wahadłowych
Warunki legalności przewozów wahadłowych
Usługa musi być powtarzalna i dotyczyć tych samych uczestników w relacji tam i z powrotem [web:200][web:188].
Nie można dołączać nowych pasażerów w drodze powrotnej lub oddawać miejsc innym osobom.
Każdy przewóz powinien być udokumentowany (umowa, zgoda rodziców – w przypadku dzieci, lista osób, książka przewozu).
Organizator usługi i przewoźnik mają obowiązek zachowania dokumentacji przez cały okres wykonywania umowy oraz przez okres późniejszy określony przepisami krajowymi.
W przypadku kontroli przewoźnik oraz kierowca mają obowiązek przedstawić wszelkie wymagane dokumenty (zezwolenie, formularze jazdy, zgody, listy uczestników).
Kontrola, dokumentacja i sankcje
Zakres uprawnień kontrolnych
Przewozy wahadłowe podlegają kontroli Inspekcji Transportu Drogowego, Policji, służb celno-skarbowych oraz upoważnionych organów samorządowych.
Kontrolowany jest: stan techniczny pojazdu, dokumenty kierowcy (prawo jazdy kat. D, kwalifikacje), dokumentacja przewozowa (zezwolenie, formularze jazdy, lista uczestników).
Nieprawidłowości w dokumentacji, niezgodność pojazdu z wpisanymi w licencji, brak odpowiednich badań lub kwalifikacji skutkują nałożeniem sankcji administracyjnych – w tym kar finansowych oraz cofnięciem zezwolenia.
Poważne naruszenia mogą być podstawą wpisu w rejestrze prowadzonym przez GITD oraz mogą skutkować utratą dobrej reputacji przewoźnika (art. 7 i 14 rozporządzenia 1073/2009, art. 7 ust. 2 ustawy o transporcie drogowym).
Podsumowanie
Przewozy wahadłowe osób wymagają ścisłego przestrzegania reguł wynikających zarówno z przepisów krajowych, jak i unijnych. Każdy przewoźnik planujący świadczenie takich usług musi zadbać o uzyskanie niezbędnej licencji i zezwoleń, rzetelne prowadzenie dokumentacji oraz realizację wszystkich przewozów zgodnie z zadeklarowanym harmonogramem i trasą. Kluczowe praktyczne rekomendacje to:
Zawsze dokumentuj przewóz oraz skład grupy.
Zapewnij compliance (zgodność z przepisami) dokumentacji pojazdu i kierowców z wymogami prawnymi.
Upewnij się, że przed każdą trasą zamieszczone są aktualne zgody, licencje oraz harmonogramy.
Szkol kierowców i personel z zakresu czasu pracy, zasad bezpieczeństwa oraz możliwości kontroli na trasie.
Regularnie analizuj zmiany przepisów regulujących przewozy osób w kraju i UE.
Spis źródeł
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. 2024 poz. 921 z późn. zm.).
Rozporządzenie (WE) nr 1073/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z 21 października 2009 r. (Dz. Urz. UE L 300/88).
Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. 2024, poz. 1186 z późn. zm.).
Umowa INTERBUS z 11.12.2000 r.
Prawo przewozowe z dnia 15 listopada 1984 r. (Dz.U. 2023 poz. 2778).
Materiały Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego.
Literatura specjalistyczna: „Transport pasażerski w praktyce” (red. Nowak, 2023); „Transport drogowy osób – poradnik praktyka” (Mazur 2022).
Raporty i analizy ITD oraz Biura Analiz Sejmowych (2023-2025).
W naszym serwisie internetowym są wykorzystywane pliki cookies. Służą one do zapamiętywania preferencji i ustawień oraz w celach statystycznych. Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących plików cookies w swojej przeglądarce internetowej.
Jeżeli wyrażasz zgodę na zapisywanie informacji zawartej w plikach cookies zamknij niniejszy komunikat. Jeżeli nie wyrażasz zgody - zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej