Jakie wymaganie musi spełnić przewoźnik wykonujący krajowe przewozy rzeczy pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony?

Spis treści

1. Wprowadzenie - znaczenie krajowego transportu rzeczy
2. Podstawy prawne i definicje
3. Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego
4. Kluczowe wymogi dla przewoźników
5. Procedura uzyskania zezwolenia
6. Koszty prowadzenia działalności
7. Obowiązki związane z tachografem
8. Kontrole i inspekcje transportowe
9. System kar i sankcji
10. Praktyczne aspekty prowadzenia działalności

Wprowadzenie - znaczenie krajowego transportu rzeczy

Krajowy transport drogowy rzeczy pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony stanowi kręgosłup polskiej gospodarki. To segment odpowiedzialny za dostarczanie towarów do sklepów, fabryk, magazynów i bezpośrednio do klientów w całym kraju.

Dla przewoźników zajmujących się tym rodzajem transportu kluczowe jest zrozumienie, że działalność ta podlega ścisłym regulacjom prawnym. W przeciwieństwie do lekkich pojazdów dostawczych do 3,5 tony, ciężkie pojazdy ciężarowe wymagają specjalnych zezwoleń, spełnienia określonych warunków i przestrzegania szczegółowych przepisów operacyjnych.

Różnice między transportem krajowym a międzynarodowym

Transport krajowy rzeczy różni się znacząco od międzynarodowego pod względem wymogów licencyjnych^[2]:

1. Transport krajowy - wymaga zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego (tzw. licencji krajowej).
2. Transport międzynarodowy - wymaga dodatkowo licencji wspólnotowej.
3. Koszty - licencja krajowa jest znacznie tańsza od międzynarodowej.
4. Wymagania - wymogi są podobne, ale licencja wspólnotowa ma dodatkowe kryteria.

Znaczenie ekonomiczne

Sektor krajowego transportu rzeczy generuje miliardy złotych rocznego obrotu i zatrudnia setki tysięcy osób. Jest to branża charakteryzująca się wysoką konkurencyjnością, ale także stabilnym popytem na usługi przewozowe.

Podstawy prawne i definicje

Krajowy transport drogowy rzeczy pojazdami powyżej 3,5 tony reguluje przede wszystkim ustawa z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009.

Definicja krajowego transportu drogowego

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, krajowy transport drogowy to podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w Polsce, przy czym:

1. Jazda pojazdu znajduje się na terytorium Polski.
2. Miejsce rozpoczęcia podróży znajduje się w Polsce.
3. Miejsce zakończenia podróży znajduje się w Polsce.
4. Cała trasa przebiega przez terytorium Polski.

Próg 3,5 tony DMC

Próg 3,5 tony dopuszczalnej masy całkowitej (DMC) ma kluczowe znaczenie w transporcie drogowym:

1. Pojazdy do 3,5 tony - nie wymagają licencji dla transportu krajowego.
2. Pojazdy powyżej 3,5 tony - wymagają zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
3. Zespoły pojazdów - samochódyz przyczepami lub naczepami o łącznej DMC powyżej 3,5 tony również wymagają zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.

Zarobkowy charakter przewozu

Kluczowym elementem wymagającym zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego rzeczy jest zarobkowy charakter przewozu. Oznacza to, że zezwolenie jest wymagane, gdy^[7]:

1. Przewóz jest wykonywany odpłatnie.
2. Stanowi źródło dochodu przedsiębiorcy.
3. Jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.
4. Ma charakter profesjonalny, a nie prywatny.

Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego

Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego (zwane potocznie licencją krajową) to podstawowy dokument wymagany do prowadzenia krajowego transportu drogowego rzeczy pojazdami powyżej 3,5 tony.

Charakterystyka zezwolenia

Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego ma następujące cechy:

1. Czas ważności - wydawane na czas nieoznaczony (art. 5 ust. 3).
2. Zakres terytorialny - uprawnia wyłącznie do transportu krajowego.
3. Organ wydający - starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy.
4. Charakter prawny - decyzja administracyjna.

Wypisy z zezwolenia

Do każdego pojazdu wykonującego przewozy wymagany jest wypis z zezwolenia:

1. Obowiązek posiadania - w każdym pojeździe musi znajdować się wypis.
2. Koszt - 10 zł za każdy zgłoszony pojazd, 110 zł za niezgłoszony.
3. Aktualizacja - przy każdej zmianie floty należy aktualizować wypisy.
4. Kontrola - brak wypisu skutkuje karą 200 zł dla kierowcy.

Różnice względem licencji wspólnotowej

Zezwolenie krajowe różni się od licencji wspólnotowej pod kilkoma względami:

1. Zakres geograficzny - tylko transport krajowy vs. międzynarodowy.
2. Koszty - 1000 zł vs. 4000-8000 zł.
3. Wymagania - podobne podstawowe warunki.
4. Czas wydania - zazwyczaj szybszy proces.

Kluczowe wymagania dla przewoźników

Aby uzyskać zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego w krajowym transporcie drogowym, przedsiębiorca musi spełnić cztery podstawowe warunki określone w rozporządzeniu (WE) nr 1071/2009.

Dobra reputacja

Dobra reputacja to kluczowe wymaganie określone w art. 5 ust. 2a ustawy o transporcie drogowym. Oznacza niekaralność za określone przestępstwa umyślne, a w szczególności:

 

1. Przestępstwa Kodeksu karnego - art. 173-175, 178-180, 189a, 218-221, 296-306, 308 (art. 5 ust. 2a).
2. Kodeks spółek handlowych - art. 586-589.
3. Prawo upadłościowe - art. 522-523.
4. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii - art. 54-61, 62 ust. 2, 62b ust. 2, 66.

Osoby objęte wymogiem dobrej reputacji

Wymóg dobrej reputacji dotyczy:

1. Członków zarządu osoby prawnej.
2. Osób zarządzających spółkami osobowymi.
3. Osób fizycznych prowadzących działalność.
4. Zarządzających transportem.

Kompetencje zawodowe

Przedsiębiorca lub osoba zarządzająca transportem musi posiadać Certyfikat Kompetencji Zawodowych wydany przez Instytut Transportu Samochodowego.

Egzamin na CKZ

Egzamin na Certyfikat Kompetencji Zawodowych składa się z dwóch części:

1. Część teoretyczna - 64 pytania wielokrotnego wyboru.
2. Część praktyczna - 2 zadania problemowe.
3. Próg zaliczenia - 70% poprawnych odpowiedzi w każdej części.
4. Koszt egzaminu - 800 zł. (500 zł egzamin i 300 zł certyfikat).

Ograniczenia CKZ

Jedna osoba z certyfikatem może:

1. Zarządzać transportem w maksymalnie 4 przedsiębiorstwach.
2. Odpowiadać za flotę nieprzekraczającą 50 pojazdów łącznie. Przy zarządzaniu tylko w jednym przedsiębiorstwie nie ma limitu ilości pojazdów. 
3. Działać jako zarządzający lub na podstawie umowy.

Zdolność finansowa

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, przewoźnik musi wykazać odpowiednią zdolność finansową:

1. 9 000 EUR - na pierwszy pojazd o DMC powyżej 3,5 tony.
2. 5 000 EUR - na każdy następny pojazd o DMC powyżej 3,5 tony.
3. Aktualizacja - przy każdej zmianie wielkości floty.
4. Ciągłość - przez cały okres ważności zezwolenia.

Sposoby wykazania zdolności finansowej

Zdolność finansową można udokumentować poprzez:

1. Ubezpieczenie OC - najpopularniejsza forma, koszt ok. 130 zł rocznie za pojazd.
2. Gwarancja bankowa - dokument wystawiony przez bank.
3. Sprawozdania finansowe - roczne sprawozdania przedsiębiorcy.
4. Inne formy - przewidziane w przepisach.

Baza eksploatacyjna

Od 1 stycznia 2023 roku obowiązują nowe, zaostrzone wymogi dotyczące bazy eksploatacyjnej wynikające z Pakietu Mobilności.

Definicja bazy eksploatacyjnej

Zgodnie z art. 4 pkt 21a ustawy, baza eksploatacyjna to miejsce będące w dyspozycji przedsiębiorcy, przystosowane do prowadzenia działalności transportowej w sposób zorganizowany i ciągły, obejmujące co najmniej jeden element:

1. Miejsce postojowe dla pojazdów.
2. Miejsce załadunku, rozładunku lub łączenia ładunków.
3. Miejsce konserwacji lub naprawy pojazdów.

Wymagania ilościowe

Baza eksploatacyjna musi spełniać następujące wymogi:

1. Miejsca postojowe - minimum 1/3 liczby zgłoszonych pojazdów.
2. Minimum - dla 1-2 pojazdów wystarczy 1 miejsce postojowe.
3. Lokalizacja - na terytorium Polski.
4. Dyspozycja - własnościowa, najem, dzierżawa lub użyczenie.

Procedura uzyskania zezwolenia

Proces uzyskania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego w krajowym transporcie drogowym obejmuje kilka etapów i wymaga przygotowania odpowiedniej dokumentacji.

Organ wydający zezwolenie

Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego dla transportu krajowego wydaje starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy. W praktyce oznacza to zwrócenie się do wydziału komunikacji starostwa powiatowego.

Wymagane dokumenty

Do wniosku należy załączyć następujące dokumenty:

1. Wypełniony wniosek - na druku LR1.
2. Zaświadczenie o niekaralności - potwierdzające dobrą reputację.
3. Certyfikat Kompetencji Zawodowych - oryginał lub poświadczona kopia.
4. Dokumenty potwierdzające zdolność finansową - polisa OC, gwarancja bankowa lub sprawozdania.
5. Oświadczenie o dysponowaniu bazą eksploatacyjną - na druku OB.
6. Dokumenty pojazdów - kserokopie dowodów rejestracyjnych wszystkich pojazdów zgłoszony do zezwolenia.

Terminy i procedura

Proces wydania zezwolenia przebiega zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego:

1. Termin wydania - do 30 dni od złożenia kompletnego wniosku.
2. Możliwość przyspieszenia - w przypadku pilnej potrzeby.
3. Kontrola formalna - weryfikacja kompletności dokumentów.
4. Kontrola merytoryczna - sprawdzenie spełnienia warunków.

Dodatkowe wypisy z zezwolenia

Po uzyskaniu zezwolenia, dla każdego dodatkowego pojazdu należy wystąpić o wypis:

1. Procedura - złożenie wniosku z dokumentami pojazdu.
2. Termin - zazwyczaj kilka dni roboczych.
3. Koszt - 10 zł za zgłoszony pojazd, 110 zł za niezgłoszony.
4. Obowiązek - wypis musi znajdować się w każdym pojeździe.

Koszty prowadzenia działalności

Prowadzenie krajowego transportu drogowego rzeczy pojazdami powyżej 3,5 tony wiąże się z różnorodnymi kosztami, które można podzielić na jednorazowe i cykliczne.

Koszty jednorazowe

Koszty ponoszone przy rozpoczęciu działalności:

1. Wydanie zezwolenia - 1000 zł.
2. Wypis z zezwolenia - 10 zł za każdy zgłoszony pojazd.
3. Opłata za pełnomocnictwo - 17 zł (jeśli dotyczy).
4. Egzamin na CKZ - 800 zł. (500 zł egzamin i 300 zł. certyfikat).
5. Pozostałe koszty administracyjne - różne opłaty skarbowe.

Koszty cykliczne

Koszty ponoszone regularnie w trakcie prowadzenia działalności:

1. Ubezpieczenie zdolności finansowej - około 130 zł rocznie za pojazd ciężarowy.
2. Dodatkowe wypisy - 110 zł za każdy niezgłoszony pojazd.
3. Aktualizacja dokumentów - przy zmianach w firmie.
4. Koszty operacyjne - paliwo, ubezpieczenia, przeglądy techniczne.

Porównanie kosztów z transportem do 3,5 tony

Transport pojazdami powyżej 3,5 tony generuje znacznie wyższe koszty niż lekkie pojazdy dostawcze^[25]:

1. Pojazdy do 3,5 tony - brak opłat licencyjnych dla transportu krajowego.
2. Pojazdy powyżej 3,5 tony - minimum 1000 zł za licencję + koszty bieżące.
3. Dodatkowe wymagania - tachograf, specjalne uprawnienia kierowców.
4. Kontrole - częstsze i bardziej szczegółowe.

Obowiązki związane z tachografem

Wszystkie pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony używane w krajowym transporcie drogowym rzeczy muszą być wyposażone w tachograf i używać go zgodnie z przepisami.

Obowiązek stosowania tachografu

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 165/2014, tachografy są obowiązkowe w pojazdach:

1. Przewóz rzeczy - pojazdy o DMC powyżej 3,5 tony.
2. Zespoły pojazdów - pojazd z przyczepą lub naczepą o łącznej DMC powyżej 3,5 tony.
3. Zakres geograficzny - transport krajowy i międzynarodowy.

Rodzaje tachografów

W zależności od daty rejestracji pojazdu wymagane są różne typy tachografów:

1. Tachografy analogowe - starsze pojazdy, wycofywane stopniowo.
2. Tachografy cyfrowe (G1) - pojazdy zarejestrowane od 2006 roku.
3. Inteligentne tachografy (G2V2) - pojazdy rejestrowane od 15 czerwca 2019 roku.
4. Wymiana obowiązkowa - do 31 grudnia 2024 roku na G2V2^[29].

Obowiązki kierowców

Kierowcy wykonujący przewozy pojazdami z tachografem mają określone obowiązki:

1. Karta kierowcy - obowiązkowe posiadanie ważnej karty.
2. Właściwe użytkowanie - zgodnie z instrukcją obsługi.
3. Przechowywanie dokumentów - wykresówki, wydruki przez 56 dni.
4. Przestrzeganie czasów pracy - zgodnie z rozporządzeniem 561/2006.

Kary za naruszenia

Naruszenia związane z tachografem podlegają surowym karom:

1. Brak tachografu - 10 000 zł kary dla przewoźnika.
2. Podłączenie urządzenia niedozwolonego - 10 000 zł.
3. Używanie cudzej karty kierowcy - 3 000 zł.
4. Nieprawidłowe użytkowanie - różne wysokości kar.

Kontrole i inspekcje transportowe

Przewoźnicy zajmujący się krajowym transportem drogowym pojazdami powyżej 3,5 tony podlegają regularnym kontrolom przeprowadzanym przez Inspekcję Transportu Drogowego.

Organy kontrolne

Kontrole transportu drogowego przeprowadzają:

1. Główny Inspektorat Transportu Drogowego (GITD) - organ centralny.
2. Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego (WITD) - organy regionalne.
3. Policja - w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego.
4. Straż Graniczna - przy przekraczaniu granic.

Rodzaje kontroli

Inspektorzy transportu drogowego przeprowadzają różne typy kontroli:

1. Kontrole drogowe - na drogach publicznych i punktach kontrolnych.
2. Kontrole w przedsiębiorstwach - w siedzibach przewoźników.
3. Kontrole dokumentacyjne - weryfikacja dokumentów i rejestrów.
4. Kontrole techniczne - sprawdzanie stanu technicznego pojazdów.

Uprawnienia inspektorów

Inspektorzy transportu drogowego mają szerokie uprawnienia:

1. Zatrzymywanie pojazdów - na drogach publicznych.
2. Sprawdzanie dokumentów - licencje, wypisy, dokumenty przewozowe.
3. Kontrola tachografów - weryfikacja prawidłowości użytkowania.
4. Nakładanie kar - mandaty i kary administracyjne.
5. Unieruchomienie pojazdu - w przypadku poważnych naruszeń.

Przygotowanie do kontroli

Aby uniknąć problemów podczas kontroli, przewoźnik powinien:

1. Utrzymywać aktualne dokumenty - licencje, wypisy, ubezpieczenia.
2. Szkolić kierowców - z zakresu przepisów transportowych.
3. Prowadzić ewidencję - czasu pracy kierowców, przeglądów pojazdów.
4. Monitorować stan techniczny - regularnie sprawdzać pojazdy.

System kar i sankcji

System kar w krajowym transporcie drogowym pojazdami powyżej 3,5 tony jest rozbudowany i przewiduje surowe sankcje za naruszenia przepisów.

Najsurowsze kary

Najwyższe kary dotyczą najpoważniejszych naruszeń:

1. Brak zezwolenia na zawód przewoźnika - 12 000 zł (art. 92a ust. 1 pkt 1.1.a).
2. Brak tachografu - 10 000 zł (art. 92a ust. 1 pkt 6.1.1).
3. Podłączenie urządzenia niedozwolonego do tachografu - 10 000 zł (art. 92a ust. 1 pkt 6.1.3).
4. Używanie cudzej karty kierowcy - 3 000 zł (art. 92a ust. 1 pkt 6.3.3).

Maksymalne sumy kar podczas kontroli

Ustawa określa maksymalne sumy kar, które mogą być nałożone podczas jednej kontroli:

1. Do 10 kierowców - maksymalnie 15 000 zł.
2. 10-50 kierowców - maksymalnie 20 000 zł.
3. 50-250 kierowców - maksymalnie 25 000 zł.
4. Powyżej 250 kierowców - maksymalnie 30 000 zł.

Kary dla kierowców

Kierowcy również ponoszą odpowiedzialność za naruszenia:

1. Brak wypisu z zezwolenia - 200 zł mandatu.
2. Brak dokumentu przewozowego - 200 zł mandatu.
3. Brak świadectwa kierowcy - 150 zł mandatu.
4. Naruszenia czasu pracy - do 2 000 zł grzywny (art. 92).

Konsekwencje powtarzających się naruszeń

Systematyczne naruszenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji:

1. Utrata dobrej reputacji - przy wielokrotnych najpoważniejszych naruszeniach.
2. Cofnięcie zezwolenia - w skrajnych przypadkach.
3. Zakaz dalszej jazdy - unieruchomienie pojazdu.
4. Odpowiedzialność karna - w przypadku przestępstw.

Praktyczne aspekty prowadzenia działalności

Prowadzenie krajowego transportu drogowego rzeczy pojazdami powyżej 3,5 tony wymaga nie tylko spełnienia formalnych wymogów, ale także właściwej organizacji operacyjnej.

Dokumenty wymagane podczas przewozu

Podczas wykonywania przewozu kierowca musi posiadać przy sobie określone dokumenty:

1. Wypis z zezwolenia - potwierdzający uprawnienia przewoźnika.
2. Karta kierowcy - do obsługi tachografu.
3. Dokumenty pojazdu - dowód rejestracyjny, badanie techniczne.
4. Dokumenty ładunku - list przewozowy, dokumenty towarzyszące.
5. Prawo jazdy - odpowiedniej kategorii.

Zarządzanie flotą

Efektywne zarządzanie flotą pojazdów ciężarowych obejmuje:

1. Planowanie tras - optymalizacja przebiegów i czasu.
2. Monitorowanie pojazdów - systemy telematyczne.
3. Serwisowanie floty - regularne przeglądy i naprawy.
4. Zarządzanie kierowcami - planowanie pracy i odpoczynku.

Współpraca z klientami

Budowanie trwałych relacji z klientami wymaga:

1. Profesjonalizmu - terminowość, rzetelność, komunikacja.
2. Konkurencyjnych cen - przy zachowaniu rentowności.
3. Elastyczności - dostosowanie do potrzeb klienta.
4. Jakości usług - bezpieczny i szybki transport.

Rozwój działalności

Rozwój firmy transportowej może następować poprzez:

1. Rozszerzenie floty - zakup nowych pojazdów (wymaga dodatkowych wypisów).
2. Nowe rynki - pozyskanie licencji wspólnotowej na transport międzynarodowy.
3. Specjalizację - transport specjalistyczny, chłodniczy, ADR.
4. Usługi dodatkowe - magazynowanie, spedycja, logistyka.

Trendy i przyszłość branży

Transport drogowy rozwija się w kierunku:

1. Cyfryzacji - elektroniczne dokumenty, systemy zarządzania.
2. Ekologii - pojazdy elektryczne, hybrydy, paliwa alternatywne.
3. Automatyzacji - inteligentne tachografy, systemy wspomagające.
4. Integracji - platformy logistyczne, współdzielenie ładunków.

Podsumowanie

Krajowy transport drogowy rzeczy pojazdami powyżej 3,5 tony to złożona działalność wymagająca spełnienia licznych wymogów prawnych i operacyjnych. Dla przewoźników planujących wejście w tę branżę kluczowe jest zrozumienie wszystkich aspektów prowadzenia takiej działalności.

Najważniejsze wnioski dotyczące krajowych przewozów rzeczy pojazdami powyżej 3,5 tony:

1. Obowiązkowe zezwolenie - każdy zarobkowy przewóz krajowy pojazdami powyżej 3,5 tony wymaga zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego (art. 5 ust. 1).
2. Cztery podstawowe warunki - dobra reputacja, kompetencje zawodowe, zdolność finansowa i baza eksploatacyjna zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1071/2009.
3. Koszty umiarkowane - licencja krajowa kosztuje 1000 zł plus 10 zł za każdy wypis, znacznie mniej niż licencja międzynarodowa.
4. Obowiązkowy tachograf - wszystkie pojazdy powyżej 3,5 tony muszą być wyposażone w tachograf i używać go zgodnie z przepisami.
5. Regularne kontrole - przewoźnicy podlegają kontrolom ITD minimum raz na 5 lat oraz kontrolom drogowym.
6. Wysokie kary - za brak zezwolenia grozi kara 12 000 zł, za brak tachografu 10 000 zł.
7. Długoterminowość - zezwolenie wydawane na czas nieoznaczony, co zapewnia stabilność działania.
8. Możliwość rozwoju - licencja krajowa może być podstawą do uzyskania licencji międzynarodowej.

Transport krajowy rzeczy ciężarówkami pozostaje jednym z filarów polskiej gospodarki, oferując przewoźnikom stabilne możliwości zarobkowe przy stosunkowo umiarkowanych kosztach wejścia. Kluczem do sukcesu jest rzetelne przygotowanie dokumentacji, przestrzeganie przepisów i profesjonalne podejście do świadczenia usług. Inwestycja w odpowiednie przygotowanie prawne i operacyjne zwraca się w postaci stabilnej i rentownej działalności gospodarczej.

Źródła informacji

Informacje zawarte w artykule zostały oparte na następujących źródłach:

1. Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity)
2. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009
3. Rozporządzenie (UE) nr 165/2014 w sprawie tachografów
4. Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 w sprawie czasu pracy kierowców
5. Materiały informacyjne Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego
6. Publikacje prawnicze specjalizujące się w prawie transportowym
7. Materiały szkoleniowe Instytutu Transportu Samochodowego
8. Analizy ekspertów z dziedziny transportu drogowego

#transportdrogowy #przewozrzeczyciezarowkami #licencjakrajowa #zezwolenienatransport #przewoznikdrogowy

 

Jesteś zainteresowany podnoszeniem swoich kwalifikacji?

Skorzystaj z naszych usług.

 

Nie zastanawiaj się - KUP TERAZ